دانلود مطالب پژوهشی درباره بررسی اثر چای (کامبوچا و سبز) و مقایسه آن با ...

ارسال شده در 10 آبان 1400 توسط نجفی زهرا در بدون موضوع

SEM

۳/۹۶

۲/۷۵

۷/۹۵

معنی داری

* اختلاف در سطح ۵ درصد معنی دار است (p<0/05).
** اختلاف در سطح ۱ درصد معنی دار است (p<0/01).
در هر ستون حروف نامتشابه وجود تفاوت معنی دار میان میانگینها را نشان میدهد.
۴-۷- قابلیت هضم و جذب مواد مغذی
نتایج مربوط به اثر گروه های آزمایشی بر قابلیت هضم پروتئین، انرژی و ماده خشک در جدول ۴-۱۰ آورده شده است. استفاده از آنتی بیوتیک بطور معنی داری قابلیت هضم پروتئین را بهبود بخشید (p<0/05). ولی جوجههای که چای سبز دریافت کرده بودند به طور غیر معنی داری در مقایسه با گروه شاهد قابلیت هضم پروتئین کمتری داشتند. علاوه براین، استفاده از پروبیوتیک و چای کامبوچا قابلیت هضم پروتئین را بطور غیر معنیداری بهبود داد. به هر حال، بین گروه های آزمایشی به لحاظ قابلیت هضم انرژی و ماده خشک تفاوت معنی داری مشاهده نگردید.

بیان شده است که عوامل ضد باکتریایی به طرق گوناگونی از جمله کاهش ضخامت لایه اپیتلیوم روده (فولر و همکاران، ۱۹۸۹)، کاهش توکسینها و متابولیتهای میکروفلور روده (کوسیتو، ۱۹۷۳)، تعدیل جمعیت میکروبی روده کوچک (دیبنر و ریچاردز، ۲۰۰۵؛ نای ولد، ۲۰۰۷)، کاهش میکروارگانیسمهای عفونتزا (جورگر، ۲۰۰۳)، مهار باکتریهایی که با میزبان برای مواد مغذی ضروری رقابت میکنند (ایسسن، ۱۹۶۲) و کاهش فعالیت اوره آزی باکتریایی و در نتیجه کاهش میزان تولید گاز آمونیاک (جین وهمکاران، ۱۹۹۷) سبب بهبود عملکرد و کارایی مواد مغذی میشوند. محققین زیادی اثر ویرجینیامایسین جیره بر بهبود قابلیت هضم پروتئین خام، انرژی، کلسیم، فسفر و منگنز را گزارش نمودند. پلورا و همکاران (۱۹۸۰) گزارش نمودند که افزودن ویرجینیامایسین به جیرهای که از لحاظ پروتئین خام کمبود داشت سبب بهبود وزن و کارایی مواد مغذی گردید. که در این آزمایش نیز تأثیر مفید آنتی بیوتیک، پروبیوتیک، پری بیوتیک و چای کامبوچا بر پارامترهای عملکرد (وزن بدن و مصرف خوراک) می تواند تا حدودی به بهبود در قابلیت هضم پروتئین جیره ارتباط داده شود.
بطورکلی، پلی فنولهای چای نقش مهمی در ته نشین شدن پروتئینها و مهارآنزیمها بازی میکنند، که این کار را از طریق ایجاد کمپلکسهای گوناگون انجام میدهند (کارتریونا و همکاران، ۱۹۹۸؛ شی و همکاران ۱۹۹۴). مشخص شده که بیشتر، پلی فنولهای نظیر تانیک اسید، گالوتانین، کاتشین، پروآنتوسیانید توانایی ایجاد واکنش با پروتئینها را دارند، که این منتج به ته نشین شدن پروتئین میگردد. پلی فنولها توانایی ایجاد کمپلکس قوی دارند، که این امر منجر به تغییر در شکل مولکولی آنزیمها و در نتیجه کاهش فعالیت کاتالیتیکی آنها میشود (هی و همکاران، ۲۰۰۶).
مشخص شده است که چندین آنزیم نظیر تریپسیناز، پروکسیداز، تریپسین (هانگ و همکاران، ۲۰۰۴)، دکربوکسیلاز (برتولدای وهمکاران، ۲۰۰۱)، اسکولین اپوکسیداز (ابی و همکاران، ۲۰۰۰) و ریبونوکلاز (قوش و همکاران، ۲۰۰۴) توسط پلی فنولهای چای دناتوره میشوند. بنابراین به نظر میرسد که پلی فنولهای چای با آنزیمهای هضمی باند شده و آنها را ته نشین میکنند. مصرف بیش از اندازه پلی فنولهای چای سبب کاهش در قابلیت هضم خوراک میشود (هی و همکاران، ۲۰۰۶).
هاج و همکاران (۲۰۰۴) با کاربرد پروبیوتیک اکتیویس در تغذیه جوجههای گوشتی مشاهده نمودند که این پروبیوتیک قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی را افزایش داده و سرعت ابقاء نیتروژن را بهبود میبخشد. اسیدهای چرب فرار (VFA) موجب رشد سلولهای اپیتلیال، افزایش جریان خون و عملکرد جذب طبیعی در سلولهای پوششی میگردند. لاکتوباسیلها به علت تحریک تولید اسیدهای چرب از طریق کاهش pH، ضخامت روده را کاهش داده و عمل جذب را بهبود میبخشند.
جدول۴-۱۰- مقایسه میانگین درصد قابلیت هضم مواد مغذی جوجههای گوشتی در سن ۴۲ روزگی